For bread alone:کتاب
چمشانک:نبیل ارمان
ہما چاگرد کہ اُودا وھدے گژن ءُ شُد بنا بیت گُڑا دُرستیں جیڑھانی ھواری ءَ َدگے بازیں جیڑہ ام رُدوم زور انت ءُ دیما کاینت ـ انسان ءِ چاگرد چہ جیڑہ، جنجال، گرسءُ درماندگی، وتکشی جنگانی توار ، مہرءُ دوستی ، سیکس ءُ سلکاریاں ھچ وڑ ء َگستا بوت نہ کنت ءُ نہ بیت ، پدا ہما ھند کہ اُود ء َمردُم چہ گژن ءَ وتی بُن پیُرکی بیھ ء َیل بکن انت در بیاینت ءُ دگہ جاگہے رہادگ بہ بنت ، اے تہنا ما کسّہانی تہا اش کُتگ ـ
اَنچیں یک کسّہ ئے محمد شکری ء َام نبشتگ ءُ اے کتاب یک وت نوشتیں گدار ئے ـ
محمد شکری مراکش ء ِنبشتہ کارےـ ُ آئی ء ِاے کتاب ماں سی ء َگیش زبان ء َرجانک بوتگ ءُ دگنیائے بازیں ھند ء ُدمگاں وانگ بوتگ ـ آ دوھزار سئےء َاے کوڑھیں امبروز ءَ یل کنت ءُ مرگ ءِ شاگ ء َسوار بیت ءُ چہ دگنیا ءُ وتی نبشتگیں کسّہ ءَ چہ گستا بیت ـ مرگ ھمک مردم ء ِسرءَ الّم انت ، بلے مرگ ءَ پد انسان چونیں کسّہ پشت گیجیت پہ وانوکاں کہ مرگ ء َپد ام مردُم زندگ بہ مانیت ـ انچو شکری ءَ َام وت ء َرا زندگ کُتگ گوں اے کسّہ ءَ دانکہ یک وانوکے است آئی ءِ ِکسّہ ءَ وانیت آ زندگ ءُ مانیت ـ وتی گیشیں زند ما درانڈیھی ء َگوازینتگ ءُ اے گُشّگ بیت کہ آئی ءَ َوتی بُنّکی وانگ بیست سال ء ِعمرءَ بندات کُتگ ـ
انسان ء ِچاگرد چہ درد ءِ کِسّہاں سرکیل انت ، بلئے باز کم نبشتہ کار کئیت ءُ وتی زند ء ِتجربتاں کتابی رنگ دنت ءُ وانوکاں وشّان کنت ـ آئی ء ِاے کتاب چہ تازی لبزانک ء َپابند کنگ ءُ مراکش ءِ واک دار اے کتاب ء ِسرءَ َپابندی جن انت کہ درکسانی ء َانچیں کار کتگ پہ ھوس ءُ گُژن ء َکہ بید ء مارگ ءَ اے کتاب تازی لبزانک ءَ ڈالچار کنگ بیت ـ اے کتاب آئی ءِ گُژن ءُ واری ءِ کسّہ اِنت ـ آئی ءِ اے کسّہ چہ کسانی ءَ بندات بیت ءُ رنگ رنگیں تجربتاں چہ گوزگ ء َپد آ دگنیائے بازیں چیزاں سما کنت ءُ آئی ءِ ِمجگ ء ِتہا لہتیں چیز وت ءَ پلگار کن انت ءُ زند پہ آئی ء َآدینکے جوڑ بیت ـ آ گژن ءُ شد، پند ء ُڈکّاں ءُ دُرستیں اڑانداں گوں وتی چمّاں ندارہ کنت ـ
وھدے آئی ءِ ڈیھ ء َھور نہ بیت ءُ ڈکال ء ِسوب ءَ آ درکاینت گڑا راہ ءَ چونیں اڑاند کاینت آئی ءَ وشیں دابےءَ بیان کُتگ انت ـ
وھدے آ گوں وتی مات، پت ءُ برات ءِ ِھمرائی ء َچہ اُودا درکئیت گُڑا راہ ءِ گُژن ءُ چہ وتی ڈیھ ء َدر آیگ ءِ گپّاں چو بیان کنت کہ
“I prefer jail in my native land to freedom in exile”
“منا وتی ڈیھ ءِ زندانی قبول انت ، بلئے درانڈیھی ءِ آزاتی نہ”
“There was hunger even in Eden, but at least it was not a hunger that killed.”
آئی ءِ پت آئی ءِ دیم ءَ کسانیں برات ءَ پہ نگن ء ِواستہ گٹو کنت ء ُکُشّیت ـ ُآ مُدام تُرند آپ وارت ء ُآئی ء ِدیم ءَ مات ءَ زاہ ءُ بد کنت ـ آ دُرستیں چیزاں سگّیت ءُ برداشت کنت ، بلئے مُدام پت ءَ گوں جاک ءُ کوکار کنت لوگ ءَ چہ یاگی بیت ءُ پہ گُژن ء ِھلاس کنگ ءِ ھاترا آکوٹانی تہا چہ کپتگیں گند ءُ گسّاں چنت ء ُوارت ، بلئے گُژن ءِ جاور انگت بے سگ انت ـ
آئی ءِ مات کسانیں ریڈی ءَ سبزی بہا کنّگ بندات کنت دانکہ لوگ ء ِزندگی گہتر بہ بیت، پرچہ کہ اے وھداں محمد کسان انت ء ُ لوگواجہ نیز گار انت ـ آئی ءِ لوگ واجہ پیسرا اسپین ءِ ِلشکر ءِ یک لشکری بوتگ ءُ انوں آ َچہ لشکر ءَ در کنگ بوتگ ـ آ کار نہ کنت بس ڈن ءَ روت شراب وارت کئیت ـ برے برے آئی ء َپہ زد دل ء َکئیت کہ مردین چہ زالبولاں ھراب تریں مردُم انت ءُ وتی پت آئی ء َبہہ دوست نہ بیت آئی ءِ درد وار بس آئی ء ِمات بیت ـ ُ برے برے آ گوں ھُدا ءَ ام گلگ کنت کہ ھُدا اوں مئے گوما شرکنگ ء َنہ انت بلے آئی ءِ مات چُش گشیت ـ
“why doesn’t Allah give us our good luck the way he gives it to other people?” mother replied , “he knows much better than we do, and when he wants us to know, he’ll tell us.”
آئی ءِ گلگ گوں ھُدا ءُ پت ءَ ات آئی ءِ ِدرد وار تہنا آئی ءِ مات ات ـ
ُ آ چہ اے جیڑھاں تچگ ء ِھاترا وڑ وڑیں جاگہاں کار کنت ـ پرچہ کہ آئی ءِ پت آرا گُشیت کہ ِاگاں کار نہ کن ئے گڑا لوگ ءَ میا ـ ُ آئی ءِ ماہ ءِ پگار ءِ ِدُرستیں زرّاں آئی ءِ پت وتی کیسگ جنت گُڑاں آئی ءَ را اے ھبر سک توریت ءُ چہ زھر ءَ اے وڈ گشیت ـ
“آ منا کارمرز کنگ ءَ ات ءُ منا چہ آئی ء َباز بد اتک منا گوں ہرکس ء َزہر کئیت وھدے آ دومی مردم ء َاے ڈول ء َکارمرز بکن انت”
“He was using me, and I hated him for it, as I hated everyone who used others in this way.”
ُ محمد چہ درکسانی ءَ دُگنیا ءُ آئی ءِسلّیں گوناپ ءِ َزانوگر ات ـ آئی ءَ ہمے سما کُت کہ اے دُگنیا تہنا زرءُمال والایانی انت اگاں کسّے ء َزر نیست بزاں دُگنیا پہ آئی یکَ ھذابے ءَ چہ کم نہ انت ـ آ دوازدہ سال ءِ عمر ءَ شراب ، سگریٹ ، ھشیش، گینگ وارانی ھمراہ بوھگ ءُ ایندگہ نشہ آوریں سلکاریانی آماچ بیت ـ
آ برے برے گوں کہبگاں وپت ء ُواب ام کنت ءُ بازیں کہبگانی زُلپانی بندیگ ام بیت ـ
ُ مہر انسان ء َھچ وڑا یل نہ کنت چیاکہ مہر ء ِپڑ دراج انت
“I am jealous of the lucky glass that touches your lips
And I would stop it from reaching them “
بلئے زند ،مہر ،گُژن ،شد واری ڈکال، نشہ ، یاگی بوھگ ءُ سیکس ءَ ھوار دگہ بازیں سلکاریانی تہا آماچ بوھگ ء َپد محمد گوں اے لبزاں وتی کتابءَھلاس کنت
“They say that little ones are angels and the big ones are devils and it’s too late for me to be an angel”
Baloch Students Action Committee is a Student political organization that aims to work for the betterment of Education in Balochistan and politicizing the youth
